Ferie w Filii bibliotecznej nr 10

Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła? A skąd! My się zimy nie boimy – cuda same wytropimy!

W czasie ferii zajmowaliśmy się tropieniem śladów. Naszą zimową przygodę zaczęliśmy z Adamem Wajrakiem i jego „Wielką księgą tropicieli. Dowiedzieliśmy się, dlaczego zima jest taką niezwykłą porą. To właśnie wtedy, zostawione na śniegu ślady są niczym otwarta księga. Tylko zimą można zobaczyć wyraźne tropy rysia czy watahy wilków. Zamiast narzekać na mróz, warto założyć czapkę, ciepłą kurtkę oraz dobre buty i ruszyć w teren. To czas dla prawdziwych tropicieli!

Na początku, każdy z nas dostał swój zwierzęcy talizman wybrany przez innego uczestnika. Taka pieczątka-tatuaż zaznaczyła naszą przynależność do drużyny tropicieli. Potem czekało na nas wiele przygód: sprawdzaliśmy naszą sprawność, chodząc po papierowej krze, wyobrażając sobie, że przeprawiamy się przez rzekę, ćwiczyliśmy naszą sprawność w rzucaniu balonem do celu, doskonaliliśmy refleks w grze „ptak i jego pisklę”, trenowaliśmy słuch w ciuciubabce. Te wszystkie zadania miały na celu obudzić w nas prawdziwych tropicieli – zwinnych, wysportowanych i czujnych, nawet kiedy przyszło nam polegać jedynie na zmyśle słuchu. Po aktywności fizycznej przyszedł czas na wyciszenie i pracę twórczą. Zakładaliśmy własne kolorowe akwaria, rysowaliśmy ulubione zwierzęta oraz tworzyliśmy figurki. Było mnóstwo dobrej zabawy, a co najważniejsze, nasze prace wykonywaliśmy zgodnie z założeniami recyklingu, np. akwarium powstało ze szklanego słoika, a figurki z rolek po papierze toaletowym. Wybranie takich materiałów nie było przypadkowe, staramy się produkować jak najmniej plastikowych odpadów. To ważne dla naszej planety i jej mieszkańców – roślin, zwierząt i ludzi!

Ostatni dzień ferii w bibliotece był pełen wrażeń. Przyjechał do nas Pan ze „Zwierzakolubów” wraz ze swymi podopiecznymi. Pająki, węże, jaszczurki, skorpiony i gwiazda dnia – sokół Geralt zabrali nas w niesamowitą podróż do świata zwierząt. Teraz już wiemy, jak długo żyją poszczególne gatunki, czym się żywią, i czy potrafią być niebezpieczne. Każde dziecko miało okazję zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie z wybranym zwierzakiem. Wcale się nie baliśmy (no, może tylko skorpiona ;)) i dzielnie pozowaliśmy do zdjęć nawet z ogrooomnym wężem!

Dzięki zimowym zajęciom nabyliśmy także sporo wiedzy teoretycznej (w końcu praktyka bez podstaw teoretycznych z góry skazana jest na porażkę). W odkrywaniu sekretów świata zwierząt pomogły nam książki Doroty Sumińskiej: „Dlaczego oczy kota świecą w nocy? I inne sekrety świata zwierząt” oraz „Dlaczego hipopotam jest gruby? Sekrety nie tylko świata zwierząt”. Autorka, a jednocześnie Pani weterynarz, potrafiła nas bardzo zaskoczyć – najpierw obstawialiśmy odpowiedzi, a dopiero później sprawdzaliśmy je w książkach. Czasami naprawdę można było się zdziwić!

Ferie w bibliotece, minęły nam aktywnie i kreatywnie. Teraz jesteśmy już prawdziwymi tropicielami!