Jan Wichrowski

Jan Wichrowski – 15-letni uczeń, członek Straży Obywatelskiej, jeden z „najmłodszych żołnierzy Marszałka”, harcerz, kawaler Krzyża Walecznych. Zgłosił się na ochotnika, aby pod silnym ogniem nieprzyjacielskim zanieść mjr. J. Mościckiemu pierwszą wiadomość o powstrzymaniu i odparciu żołnierzy bolszewickich na ulicy Kolegialnej. Następnie na własną prośbę został wysłany przez ostrzeliwany most do dowódcy artylerii mjr. Gustawa Przychockiego w Radziwiu, podając namiary dla polskiej artylerii. Wrócił do miasta, służąc jako przewodnik dla batalionu strzelców podhalańskich, który z powodzeniem zaatakował stanowiska bolszewickich karabinów maszynowych nękających most. W akcji zdobyto trzy karabiny maszynowe. Janek uczestniczył też w obronie jednej z barykad. Po zakończeniu walk w Płocku wstąpił do 6 pułku piechoty Legionów. W kwietniu 1921 r. wyjechał jako ochotnik na Górny Śląsk, gdzie służył w 1 pułku strzelców górnośląskich, walcząc w III powstaniu śląskim, m.in. w bitwie o górę św. Anny. Odznaczony został Krzyżem Obrony Śląska.

W płockiej gazecie dla uczniów szkół powszechnych „Żak” znajdujemy opis czynów przypisywanych innemu młodemu obrońcy, których dokonał najprawdopodobniej Wichrowski. Jest w nim mowa o brawurowych wycieczkach z meldunkami przez most.  Cóż, dziennikarze, jak każdy, mają prawo do omyłek, co w niczym nie uszczupla czynów bohaterskich chłopców.

Źródła: Grzegorz Gołębiewski, Płoccy harcerze w walce o niepodległość i granice Polski [w:]  Benedykt Sandomierski, Michał Kacprzak,  Dzieje harcerstwa płockiego 1912-2012, Płock 2013, s. 62-63.

https://nowy.plock.eu/core/uploads/page/Alfabet-obrony-Plocka.pdf