Konferencja „Każde prawo i każdy ustrój. Broniewski ponad czasem”

Data publikacji: 30/09/2022

Nie głaskało mnie życie po głowie,

nie pijałem ptasiego mleka –

no i dobrze, no i na zdrowie:

tak wyrasta się na człowieka

Tym cytatem zakończyła się konferencja naukowa „Każde prawo i każdy ustrój. Broniewski ponad czasem” zorganizowana przez Książnicę Płocką im. Władysława Broniewskiego i Mazowiecką Uczelnię Publiczną w Płocku. Słowa te wybrzmiały w kontekście pytania o Płock, jaki Broniewski chciałby widzieć w przyszłości, a Mariusz Urbanek (pisarz, autor książki „Broniewski. Miłość, wódka, polityka”) podsumował, że poeta pewnie życzyłby sobie, by tacy właśnie byli płocczanie.

Mariusz Urbanek był jednym z prelegentów konferencji. Podczas swego wystąpienia wspominał m.in. o tym, że dla jego pokolenia Broniewski był poetą dobrym na każda okazję, ale też odartym z połowy życiorysu. Dziś Broniewski potrzebny jest jako symbol, legenda, kochanek, poetycki chuligan, wzór patriotyzmu, człowiek, który zawsze stawał po stronie słabszych. Mariusz Urbanek użył sformułowania, że poeta był „samoswój”, szedł przez życie według wytyczonego przez siebie drogowskazu, był wierny sobie. Ta wierność sobie powracała w kolejnych referatach. Mówił o niej m.in. dr Damian Kasprzyk, antropolog kultury z Uniwersytetu Łódzkiego, który zwrócił także uwagę na Broniewskiego w dyskursie tożsamościowym i antropologicznym. Był odważny w poglądach i zachowaniu, miał ogromny szacunek dla tradycji, przodków, cenił regionalizm, wyznawał różne wartości, dzięki czemu. czuł się komfortowo sam ze sobą.

Nie mogło zabraknąć też opowieści o kapitanie Broniewskim, jego niesamowitej odwadze, brawurze, doskonałym zdolnościom przywódczym z jednej strony, z drugiej zaś kompletnym nie odnajdywaniu się w służbie garnizonowej. Referat na ten temat wygłosił dr Grzegorz Gołębiewski (wiceprezes Towarzystwa Naukowego Płockiego, historyk regionalista). Uczestnicy konferencji mogli też usłyszeć ciekawą analizę wiersza „Bar pod zdechłym psem”, gdzie dr Eliza Kącka z Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego zwróciła uwagę na rozmowy z diabłem, jego symbolikę, odniesienia polityczne, strach poety przed przyszłością. Były też osobiste wspomnienia Andrzeja Dorobka, którego ojciec, Franciszek przyjaźnił się z Broniewskim. Natomiast Joanna Banasiak, Dyrektor Książnicy Płockiej pokazała, gdzie w tym roku płocczanie mogli „spotkać” poetę dzięki działaniom realizowanym przez Książnicę w Roku Władysława Broniewskiego.

Wygłoszone referaty pokazały różne twarze Broniewskiego. Poetę romantycznego, macho, awanturnika, kochanka, żołnierza-patrioty wreszcie człowieka uwikłanego w rzeczywistość w której przyszło mu żyć. Podczas kończącej konferencję debaty padło wiele ciekawych, dla niektórych kontrowersyjnych wypowiedzi, na koniec wszyscy zgodzili się, że historia pierwszej połowy XX wieku ma m.in. twarz Broniewskiego.

Konferencja została zorganizowana w Roku Władysława Broniewskiego w 125. rocznicę urodzin, 60. rocznicę śmierci i 50. rocznicę odsłonięcia pomnika poety.

Wydarzenie w cyklu „Płock – Stolica Kultury Mazowsza” odbywało się pod honorowymi patronatami Marszałka Województwa Mazowieckiego Pana Adama Struzika oraz Prezydenta Miasta Płocka Pana Andrzeja Nowakowskiego.

Przedsięwzięcie współorganizowane było ze środków Samorządowych Województwa Mazowieckiego.

Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.