Niech nikogo nie zmyli nazwa „Polubić poezję Władysława Broniewskiego”, bo wiersze recytowane na konkursie odbywającym się co roku w LO im. Władysława Jagiełły (zawsze w okolicach 10 lutego, czyli rocznicy śmierci poety) świadczą o tym, że wiersze Broniewskiego są nie tylko lubiane przez uczniów podstawówek i liceów, ale też znane na wylot, a co za tym idzie – wybierane nieszablonowo i ciekawie interpretowane.
Tegoroczna edycja konkursu – w którego organizacji Książnica wspiera Jagiellonkę – nie dość, że była obsadzona nader licznie, szczególnie w kategorii szkół podstawowych z Płocka i jego szerokich mazowieckich okolic (Bielsk, Gąbin, Słupno, Rogozino, Bodzanów, Ciachcin, Radzanowo, Maszewo Duże, Brzozowo Stare, Liszyno), to potwierdziła renesans poezji Broniewskiego. To już nie te czasy, że tylko „Bagnet na broń” (owszem, był – i to wyrecytowany w mundurze) czy sentymentalne fragmenty „Mazowsza” (owszem, były – ale przedstawione zaskakująco dramatycznie).
Rozmaitość wierszy przyprawiła jurorów o niezły ból głowy podczas obrad (no bo weźcie i porównajcie „Zegary” z „Ulicą Miłą”). Był to ból głowy, który pokazuje, że skończyły się czasy wygodnego wizerunku Broniewskiego jako poety-żołnierza, poety-rewolucjonisty, poety-ojca Anki czy poety-romantycznego kochanka. Każdy Broniewski był obecny w auli Jagiellonki (czyli swojej płockiej Alma Mater), co nas w Książnicy cieszy szczególnie (bo tym jaśniej nam przyświeca jego patronat).
Projekt jest realizowany w ramach programu 2.1 E-usługi, Poddziałanie 2.1.1 E-usługi dla Mazowsza, typ projektów Informatyzacja bibliotek, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2014-2020.
