Lady Pank

„LP 3” – choć ten krążek nie należy do szczytowych osiągnięć zespołu, to dziennikarze dostrzegli muzyczną ewolucję Lady Pank. Niektórzy określali go nawet jako najlepszy studyjny album z dotychczasowego dorobku zespołu. Słuchaczy zaskoczyła nie tylko warstwa tekstowa, ale również zmiana na stanowisku perkusisty. 

Jarka Szlagowskiego zastąpił charakteryzujący się innym flow i dynamiką Andrzej Dylewski. Muzyk znakomity, bez dwóch zdań, jednak grający zupełnie inaczej niż Szlaga. Jaki jest najważniejszy atut tej płyty? Fakt, że Borysewicz dostrzegł jego ułomność, umiał wyciągnąć wnioski i przepracować wszystko w swojej głowie. Krytyczne spojrzenie na własną twórczość to cecha, której brakuje wielu artystom, ale kiedy już się pojawi, to świadczy o wysokiej klasie muzyka. Jan Borysewicz to żywy przykład takiego artysty, który widzi swoje pomyłki i umie wyciągać z nich wnioski.