Kpt. rez. Zbigniew Włodzimierz Emanuel Józef Czarnota-Bojarski (1893-1957), urodzony w Monachium kupiec, od 1915 roku służył w armii niemieckiej na froncie zachodnim. W 1917 roku przedarł się przez front na stronę francuską i wstąpił do Armii Polskiej. Wtedy przybrał pseudonim Zawisza-Brodziński. W kwietniu 1919 roku przyjechał z Błękitną Armią Hallera do Polski. W Płocku, w stopniu porucznika dowódcy 9. kompanii telegraficznej, wykazał się wielką odwagą, godną orderu Virtuti Militari. Kompania liczyła 105 oficerów i żołnierzy dysponujących dziesięcioma wozami i 56 końmi. „Brodziński znajdował się ze swym oddziałem w mieście, w koszarach [przy pl.] Dąbrowskiego. Na zarządzony alarm zbiera swych ludzi, część oddziału (konnych), rusza naprzód przez centrum miasta, z pozostałymi zaś i taborem udaje się bocznemi ulicami w stronę mostu. Tylko konnym i taborom udało się przedostać [na Radziwie]”, pisze Grzymała-Siedlecki. Pozostali bronili się przy Placu Floriańskim z nadzwyczajną dzielnością.
Po wojnie Czarnota-Bojarski służył w różnych jednostkach łączności. W 1927 roku przeszedł do rezerwy i zamieszkał w Wąbrzeźnie. W latach 1933-1938 zasiadał w Radzie Miejskiej Wąbrzeźna.
Źródła:
„Żołnierz Polski”, 1921 nr 21 (230), s. 5
Grzegorz Gołębiewski, Płock 1920, Warszawa 2020
Projekt jest realizowany w ramach programu 2.1 E-usługi, Poddziałanie 2.1.1 E-usługi dla Mazowsza, typ projektów Informatyzacja bibliotek, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2014-2020.
